چالش‌های بشریت در مسکونی سازی سیاره سرخ
نزدیک‌ترین فاصله‌ی زمین و مریخ، ۵۴٫۶ میلیون کیلومتر، دورترین فاصله‌ی آن‌ها ۴۰۱ میلیون کیلومتر و فاصله‌ی میانگین آن‌ها ۲۲۱ میلیون کیلومتر است.
اما دومین عامل مهم، فناوری است. کاوشگر پارکر سریع‌ترین کاوشگر ناسا، رکوردهای سرعت خود را در حین نزدیک شدن به خورشید شکست. این کاوشگر در ۲۱ نوامبر ۲۰۲۱ به سرعت بالای ۱۶۳ کیلومتر بر ثانیه رسید که برابر است با ۵۸۶ هزار کیلومتر بر ساعت. بر اساس تخمین‌ها با نزدیک شدن کاوشگر پارکر به فاصله‌ی ۶٫۲ میلیون کیلومتری از سطح خورشید در دسامبر ۲۰۲۴، سرعت آن به ۶۹۲ هزار کیلومتر بر ساعت خواهد رسید. حالا فرض کنید چنین کاوشگری را از زمین به مریخ بفرستیم در این حالت به طور میانگین ۱۶ روز طول می‌کشد تا به مریخ برسیم.
زندگی در مریخ
موشک‌ها و فضاپیماها از قدرت کافی برای فرستادن فضانوردان به اعماق فضا برخوردارند؛ اما وقتی فضانوردان به مریخ برسند، زندگی روی سیاره سرخ می‌تواند بسیار دشوارتر از سفر باشد؛ اما فضانوردها برای زندگی در مریخ باید چه نکاتی را رعایت کنند و به دنبال چه پیش‌نیازهایی باشند.
اکسیژن در مریخ
اکسیژن اساسی‌ترین نیاز انسان‌ها برای زندگی در مریخ است اما دسترسی به آن در سیاره سرخ به آسانی زمین نیست. برخلاف هوای زمین که ۲۱ درصد آن را اکسیژن تشکیل می‌دهد، جو مریخ کمتر از یک درصد اکسیژن دارد. این خبر بدی است. بدون اکسیژن نمی‌توانید بیشتر از یک دقیقه روی مریخ دوام بیاورید.
خوشبختانه لباس‌هایی عایق با فشار مشخص که می‌توانند گردش اکسیژن را انجام دهند برای فضانوردان مناسب هستند؛ اما این اکسیژن از چه راهی تأمین می‌شود؟ انتقال آن از زمین می‌تواند بسیار پرهزینه و غیرکاربردی باشد اما چگونه اکسیژن را از سیاره‌‌ی مریخ تأمین کنیم که مقدار کمی از آن را دارد؟ ناسا در پروژه‌ای به نام MOXIE با مریخ‌نورد پرسویرنس در حال کار روی این مشکل است. این پروژه می‌تواند راهی برای استخراج اکسیژن در مریخ فراهم کند. در این صورت یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های اکتشافات فضایی حل خواهد شد.
